Michał Śledziński SVD

Bogactwo kultur,
bogactwo drugiego człowieka

W dniach 23 – 30 sierpnia 2004 r. odbyły się w Nysie warsztaty studenckie
Koła Naukowego Antropologii Kultury pod nazwą:
II Międzynarodowe Forum Dialogu Kultur

W spotkaniu tym wzięło udział 27 osób z różnych ośrodków akademickich w Polsce (Olsztyn, Poznań, Warszawa, Bydgoszcz) i z zagranicy (Bratysława, Kilonia, Cottbus). Spotkali się przedstawiciele pięciu narodowości – Indonezyjczycy, Filipińczyk, Wietnamczyk, Słowak oraz oczywiście Polacy. Celem warsztatów było kreatywne spotkanie przedstawicieli różnych kultur. Staraliśmy się zrealizować ten cel w kilku wymiarach. Krótko je poniżej przedstawię.

Pierwszym z nich była nauka języka indonezyjskiego za pomocą metody nauki języków o tradycji ustnej. Naszymi informatorami – nauczycielami byli uczestnicy spotkania z Indonezji. Zajęcia językowe choć żmudne – poświęcaliśmy na nie kilka godzin dziennie pracując w grupach oraz indywidualnie, były ciekawym doświadczeniem ze względu na egzotyczny dla nas język oraz interesującą metodę.

Kolejnym wymiarem spotkania kultur były warsztaty na temat komunikacji niewerbalnej. Zajęcia te pomogły nam uświadomić sobie wagę gestów i zachowań, które każdego dnia wykonujemy lub spostrzegamy, i które zależne są w dużym stopniu od środowiska kulturowego.

Następnym wymiarem wymiany międzykulturowej były performansy - zajęcia pobudzające kreatywność, integrujące. W ramach tych spotkań poznawaliśmy także tańce z różnych kultur.

Tańcem afrykańskim zajmowaliśmy się szerzej na wykładzie na ten temat, ubogaconym amatorskim filmem z Togo. Wysłuchaliśmy też referatów na temat tolerancji oraz śmierci u ludu Ajmara w Ameryce Południowej (z amatorskim filmem). Nasze warsztaty ubogacili goście, którzy dzielili się swoimi doświadczeniami z pobytu w Ghanie i Boliwii. Poznawaliśmy także inne kultury poprzez filmy oraz kuchnię - mieliśmy okazję nauczyć się spożywania posiłku przy pomocy pałeczek, a jednego dnia urządziliśmy sobie indonezyjską kolację.

W wielu wymiarach staraliśmy się realizować postawiony sobie cel. Najważniejsze jednak nie były zajęcia teoretyczne, choć i te staraliśmy się jak najbardziej powiązać z życiem, lecz spotkanie z przedstawicielami innych kultur. Wspólne przebywanie, rozmowy, wspólnie dzielona codzienność to możliwość ubogacania się, przełamywania barier i stereotypów. Myślę, że ten cel udało nam się osiągnąć. Uczestnicy, którzy ostatniego wieczoru dzielili się swoimi przeżyciami byli również tego zdania.

Zachęcamy uczestników Forum do podzielenia się swoimi wrażeniami.


Zobacz także: