W dniach 8 – 10 grudnia w naszym Domu Misyjnym odbyły się adwentowe rekolekcje dla osób niepełnosprawnych. Wzięło w nich udział blisko 50 osób z dwóch zaprzyjaźnionych ze sobą wspólnot: Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych z Pieniężna oraz Wspólnoty „Wiara i Światło” z Elbląga.
Rozważania rekolekcyjne prowadzone były przez o. Jacka Wojcieszkę SVD, rektora seminarium. Nawiązując do okrągłych rocznic objawień maryjnych, jakie miały miejsce w tym roku poprowadził je pod tytułem „Nie bój się wziąć Maryi do siebie”. Wskazywał na rolę Matki Bożej w historii zbawienia i przykład, jaki daje każdemu człowiekowi.
Czas rekolekcji jak zawsze był okazją do spotkania z Jezusem na Eucharystii i w Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz z bliźnim przy wspólnej modlitwie, zajęciach i w czasie wolnym, chętnie spędzanym przez naszych uczestników w naszej misyjnej kawiarence.
Szczególną atrakcją było wieczorne spotkanie z Godfredem, Markiem i Fransiskusem – naszymi klerykami, którzy pochodzą z Ghany, Papui-Nowej Gwinei oraz Indonezji. Ciekawie opowiadali o swoich krajach, kulturze, z której się wywodzą, a na koniec zatańczyliśmy kilka radosnych tańców, których nas nauczyli.
Ostatnim akcentem rekolekcji, zgodnie z wieloletnią tradycją, było przedstawienie przygotowane przez kleryków, braci i wolontariuszy, a przede wszystkim przez aktorów, którymi byli, jak zwykle, uczestnicy rekolekcji. Była to historia opowiadająca o Staruszce, która mimo wielu życiowych przeciwności zachowała pogodę ducha i dobroć względem bliźnich. Role zostały odegrane z wielkim zaangażowaniem, sama sztuka przygotowana była z dużą pieczołowitością, co spotkało się z życzliwą reakcją widowni.
Serdeczne podziękowania za współpracę w przygotowaniu rekolekcji składamy pani Marioli Gudebskiej, stojącej na czele Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych z Pieniężna oraz pani Reginie Tamkun, która posługuje we wspólnocie Wiara i Światło z Elbląga. Naszą ogromną radością jest liczny udział wolontariuszy i wolontariuszek z Pieniężna oraz okolic. Napełnia to nas nadzieją na przyszłość. Dziękujemy!