|
MATERIAŁY DO NAUKI JĘZYKA INDONEZYJSKIEGO Podczas Forum zapoznaliśmy się z metodyką nauki języka o tradycji ustnej i według tej metody uczyliśmy się języka indonezyjskiego. Poświęcaliśmy na te zajęcia kilka godzin dziennie, pracując w grupach oraz indywidualnie. Naszymi informatorami byli trzej uczestnicy z Indonezji. Język indonezyjski, bahasa indonesia, jest odmianą języka malajskiego (z podgrupy języków indonezyjskich). W XIX w. stał się językiem ponadetnicznym regionu, zaś od 1949 roku jest językiem urzędowym w Indonezji.
I. POZDROWIENIE
A.Selamat pagi. B. Selamat pagi. A. Apakabar? B. Baik, terima kasih. A. Kau pergi kamena? B. Saya pergi ke hutan. A. Saya mau berbicara dalam bahasamu. B. Saya mau membantumu. A. Terima kasih. Sampa lumpa lagi. B. Sampai jumpa lagi.
A. Dzień dobry. B. Dzień dobry. A. Jak się masz? B. Dziękuję, dobrze. A. Dokąd idziesz? B. Idę do lasu. A. Chciałbym jak najszybciej mówić twoim językiem. B. Gotowy jestem ci pomóc. A. Dziękuję, do widzenia B. Do widzenia.
Pozdrowienia: rano – Selamat pagi
w południe – Selamat siang
po południu – Selamat sore
wieczorem – Semalat malam
Apakabar – Co słychać?
POŻEGNANIE: Sampai jumpa lagi.
Terima kasih - dziękuję
baik - dobrze
saya – ja (zaimek osobowy)
kau – ty
pergi – iść
berbicara – mówić, rozmawiać
membantu – pomagać
mau – chcieć
dalam – w
hutan – las
bahasa – język
apa – co?
kemana – gdzie?
ke – do
mu – twój, mój
Comprehension
berdiri – wstawać / duduk – siadać
ankat tangan – podnieść ręce / turun tangan – opuścić ręce
balik kanan (grak) – odwrócić się na prawo / balik kiri (grak) – odwrócić się na lewo
II. ZAWARCIE ZNAJOMOŚCI
A. Teman, siapa namamu?
B. Nama saya N… Dan kau, siapa namanu?
A. Nama saya N… Kau berasal darimana?
B. Saya berasal dari Polandia. Dan kau?
A. Saya orang Indonesia.
B. Saya mau kenal negara dan keluargamu.
A. Dengan senang hati.
B. Terima kasih. Saya harap kita segera bertemu di tempatmu.
A. Przyjacielu, jak się nazywasz?
B. Mam na imię N… A ty jak się nazywasz?
A. Mam na imię N…. Skąd pochodzisz?
B. Pochodzę z Polski. A ty?
A. Jestem Indonezyjczykiem.
B. Chciałbym bardzo poznać twój kraj i twoją rodzinę.
A. Serdecznie zapraszam.
B. Dziękuję. Mam nadzieję, że wkrótce zobaczymy się u ciebie
taman – przyjaciel
siapa – kto?
nama – imię, nazwa?
berasal - pochodzić
kenal – poznać
harap – mieć nadzieję
bertemu – spotkać się
orang – człowiek (orang-hutan = człowiek z lasu, orangutan)
negara – kraj
keluarga – rodzina
hati - serce
tempat –mu – miejsce
senang – radosny, cieszenie się
kita – my
darimana – skąd?
dari – z
dan – a, i
dengan – z
segera – wkrótce
di – w
Dengan senang hati (Z radosnym sercem) – wyraz przyzwolenia, np. serdecznie zapraszam.
Comprehension
Tunjuk satu, dua, tiga, empat, lima (pokaż jeden, dwa, trzy, cztery, pięć)
Tepuk tangan satu... kali (zaklaszcz jeden... raz(y))
III. ŻYCIE CODZIENNE
A. Maaf, jam berapa sekarang?
B. Jam dua belas tiga puluh.
A. Saatnya, supaya makan.
B. Itu benar. Sekarang kita pergi makan siang.
A. Kau keluarkan bir dan saya goreng ayam.
B. Dimana gelas-gelas?
A. Di sini. Apakah kau bisa beri saya garam?
B. Ini. Saya sangat senang dengan dagin goreng.
A. Selamat makan. Tos.
B. Tos.
A. Przepraszam, która jest godzina?
B. 12.30.
A. Pora, żeby coś zjeść.
B. To prawda. Chodźmy więc razem na obiad.
A. Wyciągnij piwo, a ja upiekę kurczaka.
B. Gdzie są szklanki?
A. Są tutaj. Czy możesz podać mi sól?
B. Oto, proszę. Bardzo lubię pieczone mięso.
A. Smacznego. Na zdrowie!
B. Na zdrowie!
maaf – przepraszam
Selamat makan – smacznego
tos – na zdrowie
Jam berapa? – Która jest godzina?
makan – jeść
goreng – piec
keluarkan – wyciągnąć
bisa – móc
beri – podać, dać
senang – lubić
jam – godzina
saatnya – czas
bir – piwo
ayam – kurczak
gelas – szklanka (lm. gelas-gelas)
daging – mięso
benar – prawda
goreng - pieczony
berapa - ile?
apakah – czy?
sekarang - teraz
ini – oto
itu - to
di sini – tu
di sana - tam
supaya - żeby
dimana – gdzie?
sangat – bardzo
makan pagi – śniadanie
makan siang – obiad
makan malam – kolacja
sebelas, dua belas, tiga belas, empat belas, lima belas… (11, 12, 13, 14, 15, …)
sepuluh, dua puluh, tiga puluh, empat puluh, lima puluh… (10, 20, 30, 40, 50…)
Comprehension
Tujuk enam, tujuh, delapan, sembilan, sepuluh (pokaż sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć).
Tepuk tangan enam… kali (Zaklaszcz w dłonie sześć… razy).
IV. ROZSTANIE
A. Begitu cepatnya waktu berlalu.
B. Kau benar. Kita sudah berangkat besok.
A. Saya sangat senang, bahwa saya bisa tiba di sini.
B. Saya juga. Sayang, bahwa kita harus berpisah.
A. Saya berharap, bahwa ini bukanlah pertemuan kita yang terakhir.
B. Saatnya sudah tiba.
A. Sampai jumpa lagi.
B. Sampai jumpa lagi dan selamat jalan.
A. Jak ten czas szybko leci!
B. Masz rację. Już jutro wyjeżdżamy.
A. Cieszę się bardzo, że mogłem tu przyjechać.
B. Ja także. Szkoda, że musimy się rozstać.
A. Mam nadzieję, że nie było to nasze ostatnie spotkanie.
B. Czas pokaże.
A. Do widzenie!
B. Do widzenia i szczęśliwej drogi?
Kau benar – Masz rację.
Kau tidak benar - Nie masz racji.
waktu = saat – czas
besok - jutro
hari ini – dzisiaj
kemarin - wczoraj
sudah - już – (part. czasu przeszłego)
akan - (part. czasu przyszłego)
saya – ja
kita – my (wszyscy)
kami – my (ale nie wy)
kau – ty
kamu – wy
dia – on
mereka – oni
(takie same są zaimki dzierżawcze)
bukanlah – nie było
bukan – nie
jalan – droga
pertemuan – spotkanie
berlalu – upływać (o czasie, historii)
berangkat – wyjeżdżać
datang – przyjeżdżać
tiba – przyjeżdżać
berpisah – rozstać
harus – musieć
mau – chcieć
bisa – móc
terakhir – ostatni
pertama – pierwszy
bahwa – że
supaya – żeby
sayang – szkoda
berharap – mieć nadzieję
sangat senang – cieszyć się bardzo
juga – także
Comprehension
hidung – nos
mata – oczy (matahari – słońce, kacamata – okulary)
telinga – uszy
mulut – usta
dahi – czoło
dengot – broda
leher - szyja
kepala – głowa
perut – brzuch
kaki – noga
tangan – ręka
jari – palec
Satu – aku sayang ibu (jeden, kochaj matkę)
Dua – juga sayang ayah (dwa, kochaj też ojca)
Tiga – sayang adik kakak (trzy, kochaj młodsze i starsze rodzeństwo)
Satu, dua, tiga – sayang semuanya (raz, dwa, trzy, kochaj wszystkich)
|